Išijas i spondiloza – drugi deo
Kada se pacijenti javljaju lekaru?
Većinom se moraju obratiti lekaru zbog žestokih bolova u krstima, koji se može, ali ne mora, produžiti duž noge. Reč je o bolu korenova lumbalne kičme, koji je praćen, ograničenom pokretljivošću, pacijent teško ustaje, otežano mu je savijanje.
Kod ponovljenih tegoba, kada bol traje duže od šest sedmica, čak i ako nije jak kao prethodnog puta, mora se prijaviti lekaru. Savremena medicina može mnogo toga učiniti da bolovi u leđima ne budu doživotna robija.
Put do prave dijagnoze.
Da bi se odredilo o čemu je reč i stepen deformiteta, moraju se uraditi kliničke i dijagnostičke pretrage.
– Jedan od značajnih dijagnostičkih postupaka je i provera da li pacijent može da hoda na peti. Ako može da se oslanja na petu, znači da nisu zahvaćena dva bitna nerva išijadikusa – peroneus i tibijalis, i da nema motornih ispada.
– Rendgenski snimak, da se vidi da li postoje promene na kičmenom stubu i koliko su uznapredovale spondilotične promene.
– U novije vreme dijagnostika magnetnom rezonancom u segmentima precizno očitava promene i na diskusima i na telu pršljenova.
– Kako lumbalni sindrom u većini slučajeva daje bol duž nogu, te pretrage se upotpunjuju sa elektromiografijom, gde se vidi brzina sprovođenja impulsa od lumbalne kičme levog ili desnog išijadikusa. Elektromiografija pokazuje da li se radi o akutnom ili hroničnom oboljenju nerva i kog je stepena to oboljenje: lakog, srednjeg ili teškog.
Najvažnije je otkloniti bol
Kod išijasa bol ide najčešće duž jedne noge, od izlazišta iz lumbalnog dela, kroz butinu, list noge pa nekada skroz do stopala. U početku taj bol uglavnom može da se otkloni analgetikom koji propiše lekar opšte prakse ili neurolog, uz obavezno uzmianje B6, B12 i C vitamina.
U trećem delu čitajte o terapijama koje se primenjuju kod išijasa i spondiloze.
Izvor: LISA 14/2005